naa paata kavitvam - 9

1995

ఆవిర్లు చిమ్మే అంతరంగం

పదునెక్కిన కొసలు 

ఊపిరి వేడెక్కి మండే హృదయం 

జవం జీవం కంటి అంచున చేరి

ఒక నిశ్శబ్ద యాత్రికునికై నిరీక్షణ 

విశ్వ గానంలో లీనమయ్యే 

నాలో లయ కోసం అన్వేషణ 

June 95

వ్యక్తీకరించలేని భావానివి నువ్వు 

నీ గురించి నాకు అసలు తెలియదు

కానీ నిన్ను తలచుకుంటే చాలు 

నా రక్తం పరవళ్ళు తొక్కుతుంది

ఒక సమాధి స్థితికి చేరుస్తుంది 

అసలు ఎవరు నువ్వు

దేవతవా, దేముడివా, శక్తివా , వ్యక్తివా

నా ఊహవా, ఆశవా, ఆనందానివా

నా ఇహానివా, పరానివా

నా భ్రమవా,  ఎవరు నువ్వు??

ఎందుకు నా నరాలపై నాట్యం చేస్తావు

నన్ను వేర్రేత్తిస్తావు

నవరసాలు ఒక్కసారే పలికిస్తావు

Feb '96

ఈ నీరవంలో నీ మువ్వల సడి 

ఆనందం దాచలేని నయనాంచలాల తడి

జీవితం నేర్పిన అవిశ్వాసం

తిరగనివ్వదు ధైర్యం చాలదు 

కనులు తెరిస్తే సత్యం ఏదైనా కావచ్చు 

ఇది కలలా కరగ కూడదు

కాని నీ ఉనికి ఒక భ్రమైతే

నాకు భ్రమే ఆనందం

కనులు తెరవను  - ఇలాగే

ఇదే కాంక్షలో కాలిపోతాను