Monday, October 4, 2010

naa paata kavitvam - 10

1987
శిధిలమైన గోడల మధ్య
చెద పట్టిన పుస్తకాల మధ్య
నిస్తేజమైనట్టి నా బుర్రలో
నిద్రాణమైన ఆలోచనలు ఎన్నో

నా హిపోక్రాటిక్ ప్రియురాళ్ళ 
వలయంలో చిక్కి స్రుక్కి
బలహీనతల బావుటా ఎగరేసిన నేను
భావ దరిద్రుడిని కాక ఎమౌతాను
1987
నీర్నిది ఘోష ఘోషాలమాటున
శంకాకుల  హృదయం పాడే 
తరంగిణీ తరంగాల మాటున 
కీలగ్ని జ్వాలలు రేగే.......

..............యామినీ నికుంజ ప్రాంతమున
నా చెలి చలిత పద విన్యాసం 
విచలిత వక్షోజ వికాసం
లోచన చలన విలాసం
అధరాన్చల హాసం
ఆమె సర్వ సర్వస్వం 
ఎద కదిలించు వేళ  కూడా 
అవ్యక్త వేదనా వలయా నిలములు వీడకున్నవే ఏమి చేతు

1987
మరపుకు రాదా ముంచే ఆకలి
తలపుకు రాగా నీ వలపే
తెలుపగా రాదా కదిలే మోయిలే 
నెర నేచ్చెలికి నా వలపే

1987
(మందు కొట్టి) 
కైపెక్కు నిషా కనుల ముందు తమాషా
నవ్వాలి గురూ నువ్వు హమేషా 

No comments:

Post a Comment